سلام خدمت دوستای گل متممی انتخاب های من از متن کتاب “اقتدارگرایی ایران در عصر قاجار” بیشتر ترکیبات و عبارات منفعل بود تا واژه، که البته آمارشونم بالا زد! تعدادیشون اینها بودن: حمایت فکری، فقدان قدردانی، خودانتقادی، فرافکنی، کار تشکیلاتی، دستیابی به اجماع فکری و رفتاری، مبتنی بر…، به تعویق انداختن، مصالحه، خود محوری وووو راستی منم دراین باب یه تمرینی به ذهنم رسید، میتونیم یکی از موضوعاتی رو که اخیرا درباره ش با کسی صحبت کردیم، یا اگه چیزی بود که درباره ش برای کسی توضیحی دادیم انتخاب کنیم، و بعد از یاداوری اینکه چیا گفته بودیم، بیایم یه توضیح بهتر با واژه های بهتر و قشنگتر براش آماده کنیم و برای دفعات بعد گوشه ی ذهنمون داشته باشیم، و البته حواسمونم باشه خیلی از کلمات جدید و قلمبه سلمبه و غریب هم استفاده نکنیم که مخاطب بجای فهم بیشتر و بهتر موضوع، تعجب کنه! مثلا خود بنده جدیدا یک کتابی میخونم که واقعا مشتاق بودم برای یکی دوتا از دوستام راجع بهش صحبت کنم و مکالماتمونو خییلی نامحسوس به سمت معرفی اون کتاب سوق میدادم :) خب معرفی خوبش برام خیلی مهم بود چون بسیار کتاب ارزشمندیه، اما هربار بعد از صحبت کردن راجع بهش احساس کردم اصلا حق مطلبو خوب ادا نکردم… و حالا راجع بهش فکر کردم و دارم یه معرفی خیلی بهتر و شیواتر با کلمات مناسبتر و رساتر براش آماده میکنم، که هم دوستام به درستی دستشون بیاد موضوعش چیه، هم ترغیب بشن بخونن، هم شاکله ی کلی حرفام چیز قشنگتری باشه و هم حق مطلب بخوبی ادا بشه :) درباره ی خیلی موضوعات دیگه مون هم میشه چنین شیوه ای رو استفاده کرد راستی ممنون از دوستان بخاطر کامنتای خوبشون زیر این پست، خیلی مفید بود.